Podłogi obiektowe – jakie są

Budynki mogą służyć do kilku celów: gospodarczych i inwentarskich, technicznych i magazynowych, mieszkalnych oraz użyteczności publicznej. Te ostatnie to zwykle urzędy, biura, instytucje kultury, szkoły, szpitale, banki, hotele itd. W takich obiektach podłogi powinny być wytrzymałe, łatwe w utrzymaniu w czystości. Powinny też być wykonane z materiałów zapewniających bezpieczne użytkowanie podłóg przez dużą liczbę osób w dłuższym odcinku czasu. Dobrze, jeśli są izolujące akustycznie i termicznie, atestowane na niepalność, antyelektrostatyczne oraz posiadają atest higieniczny. Powinny posiadać deklarację właściwości użytkowych, potwierdzającą zgodność z normami UE i certyfikat potwierdzający właściwości antypoślizgowe. Do pokrycia konstrukcji nośnej podłóg obiektowych wykorzystuje się różne rodzaje materiałów, w zależności od przeznaczenia danego obiektu. Najczęściej są to być podłogi lite i warstwowe, panele, wykładziny naturalne linoleum, wykładziny poliwinylochlorkowe i dywanowe różnego typu.

Podłogi obiektowe linoleum

Jednym z rodzajów materiałów, jakim pokrywa się podłogi w obiektach użyteczności publicznej jest linoleum. Jego historia sięga XIX-wiecznej Anglii, gdzie w 1863 r. Frederick Walton wynalazł kolejne zastosowanie dla oleju lnianego i wykorzystał jego żywicujące właściwości (mieszając go z różnymi składnikami) do wytwarzania nowego rodzaju materiału podkładowego. Wkrótce stworzył w ten sposób oryginalny rodzaj pokrycia podłóg, nadający się do stosowania na dużych powierzchniach obiektów użytkowych. Materiał szybko zdobył popularność jako niedrogi sposób na krycie podłóg w przejściach, korytarzach i, przede wszystkim, kuchniach. Szybko też spopularyzował się do komercyjnego użycia w przestrzeni publicznej, od biur i urzędów, przez szkoły, po placówki zdrowia i domy opieki, a nawet pokłady okrętów wojennych. Pomimo wynalezienia później PCV i wykorzystania go do krycia podłóg, powstały w wyniku ówczesnych poszukiwań materiał stosowany jest do dziś. Wykładzina linoleum to masa złożona z oleju lnianego, żywicy, pyłu korkowego, mączki drzewnej z dodatkiem mineralnych wypełniaczy, na przykład węglanu wapnia, mogąca być barwiona pigmentami, zadrukowywana, tłoczona lub ozdabiana w inny sposób. Masa ta naniesiona jest wałkiem na tkaninę z włókna jutowego lub podobny nośnik. Powstała w ten sposób wykładzina linoleum cechuje się dużą wytrzymałością, trwałością i solidnością, jest zrobiona z naturalnych składników, wodoodporna i łatwa do utrzymania w czystości. W dalszym ciągu stosowana jest do krycia podłóg w obiektach publicznych, przede wszystkim służby zdrowia (ma właściwości antybakteryjne, a naturalne składniki nie powodują odczynów alergicznych).